Cameroon

15-22 oktober 2005

Reisschema:
Departure Date Time Flight# Destination Date Time
Amsterdam Sat 15 Oct. 07:30 AF8223/KL1223 Paris/De Gaulle 08:45
  Sat 15 Oct. 10:20 AF940 Cameroon/Yaounde 17:50
Hotel:
Meumi Palace
Sat 15 Oct. Sat 22 Oct.
Cameroon/Yaounde Sat 22 Oct. 20:35 AF941 Paris/De Gaulle Sun 23 Oct. 06:30
  Sun 23 Oct. 09:00 AF8228/KL1228 Amsterdam 10:15

15 oktober vertrek uit Nederland. Om 3 uur mijn bed uit om om 4:04 de trein te hebben naar schiphol. Ik ben nog nauwelijks wakker en krijg een meisje naast me dat met dubbele tong een gesprek van Amsterdam tot Schiphol gaande probeert te houden. Ze weet weinig van aardrijkskunde en ook generalisaties zijn onze allochtonen niet vreemd.

De vlucht is rustig en ik probeer wat uurtjes verloren nachtrust in te halen. Ik verbaas me over het Engels van de Air France stuart op de vlucht van Parijs naar Yaoundé. Zijn Engels is ongeveer als mijn Frans.

In Yaoundé aangekomen heb ik natuurlijk de verkeerde rij voor de paspoort controle. De aankomst wordt ingeluid door een heldere flits en een enorme klap. Het is duidelijk, dit is het regenseizoen in Kameroen. Met bakken komt het water daarop naar beneden.

In de kakefonie van regen, frans en engels ga ik opzoek naar de chauffeur. Velen geven zich uit als chauffeur, desnoods van SNV als dat moet. Als ik volhou dat ik perse de chauffeur van SNV, komen ze eerst met de vraag of ik bij de douane mijn koffers heb moeten openen. Een 'non' van mijn kant levert als reactie op dat ze dan 20 euro moeten hebben om de douane af te betalen. Die grap kende ik al van Niger. Daar trappen we niet in. Dus gooien ze het over een andere boeg en willen ze geld om een biertje te kunnen halen, liefst met hun vrienden. Dus geen munten, maar papieren svp.

Een paar euro lichter besluit ik toch Adri even te bellen. Blijkt dat de chauffeur met Pieter van de Baan opweg is naar het vliegveld. Pieter neemt de vlucht terug naar Nederland en snel schudden we elkaar even de hand.

De trip naar het hotel is met geen pen te beschrijven. Fransen en Italianen maken er een puinhoop van op de weg, maar dit slaat alles. Volgens mij is het credo hier: gas en we zien wel wie er uiteindelijk aan de andere kant uit komt.

Even wat feiten van de chauffeur: ongeveer 3 tot 4 miljoen inwoners in Yaoundé op een oppervlak van ongeveer 10 vierkante kilometer.

Aardig hotel. Prachtige vloer in de kamer en koloniale bed en tafel met marmeren blad waaraan ik dit nu zit te schrijven. Anneke is waarschijnlijk niet thuis want ze neemt niet op. Dan het overbekende gekloot met de klamboe. Waarom hebben ze in hotels nooit een lamp midden boven het bed waar je dat ding aan kan bevestigen?

Gelukkig heb ik een rol met lijn mee, beetje spannen tussen een zware stoel en de gordijnrail en het lijkt heel wat. Die hangt. Met de yoghurt uit het vliegtuig de malerone in genomen, volgens mij kunnen we er tegen aan. Inmiddels is het 21:36 Nederlandse tijd, dus 20:36 hier.

Nog even in bed lezen en dan geloof ik het wel voor vandaag. Volgens mijn lichaam ben ik toch niet helemaal uitgeslapen in het vliegtuig. Dus maar even rustig aan.

Gewekt door een stortbui om 6:45. Daarna het hotel op stelten gezet door 50 euro te willen wisselen voor CFAs. Was goed vermaak terwijl ik mijn 'petit dejeuner simple' aan het eten was. En de timing was prefect. Toen ik klaar was, hadden ze het voor elkaar, inclusief een fles water. En met wat tip spreken ze opeens een paar woorden Engels.

Kort na de middag werden de vleermuizen wakker. Ik dacht eerst dat het vogels waren. Helaas was de grote groep te ver weg voor duidelijke foto's en degene die dichterbij kwamen waren te snel.

Terwijl ik foto's aan het maken ben is Adri bij het hotel gearriveerd om me op te pikken. We gaan bij hem thuis wat drinken. Tevens kennis gemaakt met zijn vrouw en hun zoon en heerlijk gegeten. Was een zeer gezellige avond.

Geen regen vanavond, dus maar eens een poging doen om met de digitale camera, uit de hand een foto van Yaoundé bij nacht te maken. Dan bewijst zich toch wel het nut van een digitale camera. Ik ga niet zeggen hoeveel foto's ik heb gemaakt, maar een camera met een laptop is een must.

Maandag 17 oktober de eerste werkdag. 's Ochtends vroeg wakker (gek eigenlijk hoe snel je je ritme verlegt). Wil toch proberen om ze te fotograferen, hoewel een traag digitaal toestel daarvoor niet ideaal is... maar hier dan een collage:

Dit was een razend drukke dag met een zeer ongelukkige Dennis aan het eind. Wat is dat netwerk een enorme puinhoop en nog steeds geen BT router... grrr. Veel ontdekt, maar geen enkele oplossing in zicht.

18 oktober. Het is nu 21:30 lokale tijd. Zeer tevreden gevoel. Vanochtend meteen begonnen met een paar checks die ik gisteravond bedacht had. Daarna de gesprekken met de partijen die hier het netwerk zouden kunnen gaan beheren. Dat was zeer vruchtbaar voor mij sprong er meteen 1 partij uit.

Na de gesprekken meteen begonnen met de DHCP server te herconfigureren (er waren verschrikkelijk veel dubbele IP addressen op het netwerk en net als het versturen van een router aan twee adressen gaat dat mis (breek me de bek niet open over de router... BT weet er inmiddels alles van, ik geloof niet dat ze gelukkig van me worden)).

Er begint nu opeens structuur in het netwerk te komen. Tevens ook bot een Novell server uit gezet en weer aan (de Windows methode), daar we nog steeds geen enkel password hebben, et voila, het netwerk begint te leven.

Opeens is er weer een beetje licht en ook de zon ging schijnen, dus tijd voor een foto van het kantoor:

en een beeld van cameroon:

Aan het eind van de dag samen met Adri de knoop doorgehakt mbt. tot de partij die het beheer gaat doen. Op dit heugelijke feit nodig ik Adri uit voor een biertje met als gevolg dat we bij hem thuis een biertje gaan drinken en dat er weer voor me gekookt wordt. Heerlijk tong gegeten in een stoofschotel. Zalig! Mignonne is een goede kok.

Pas om twaalf uur in slaap gevallen door het onweer. Dus omdat ik toch niet kon slapen, maar even een poging gedaan om het geweld vast te leggen:

Je blijft ook spelen met zo'n camera...

19 Okt. vandaag kwam als eerste ICCNET langs voor onze connectie met het andere kantoor in Yaoundé. Ook zij hebben al twee weken geen verbinding en deze radio verbinding wordt onderhouden door ICCNET (net als de Internet verbinding overigens). Leuk met zijn drieen op het dak gestaan. Had de ARBO vast niet goed gevonden. En natuurlijk lag mijn camera nog beneden.

Maar met een multi-meter, een extra verlengkabel en een aansluiting van de spanning op een nieuw stopcontact lijkt het erop dat alles weer zou moeten werken. Helaas konden we dat niet testen daar de spanning op het Britse Consulaat (waar het andere kantoor zich bevindt) er af lag. Kennelijk zijn wij niet de enige met bliksem problemen. Een rust gevende gedachte. Hopelijk is er morgen weer stroom, zodat we dan met zekerheid kunnen zeggen of de problemen verholpen zijn.

Hubert (een hulpje van Charles) kwam met de opmerking dat het Partnernetwerk (een draadloosnetwerk) niet werkt, wat we al wisten, maar hij wist ook waar de wireless router stond. Kijk dat was goed nieuws. In de conferentie ruimte een verdieping hoger kwam de router uit de boekenkast. Hoe dat ooit heeft kunnen werken is mij een raadsel, want de draadloze signaal sterkte beneden was volledig nihil. Dat ding naar beneden verplaats en samen met Hubert een oplossing gezocht voor het niet aanwezig zijn van of een bedraade aansluiting, of geen electriciteit, maar uiteindelijk et voila, weer een probleem opgelost.

En toen kwam Esther terug van het vliegveld... oh zegen, oh engel, oh heldin die bracht zomaar een router van BT. Waarom zijn het toch altijd vrouwen die je dat soort dingen moet laten regelen? Mannen zijn in dat soort zaken prutsers.

De rest van de middag zoet geweest met documentatie, gesprekken met onze nieuwe partner Socinel en hun techneut en voorbereidingen getroffen voor de switch naar de VSAT link om 17:00 uur...

Toen kregen we visite van Murphy. Routertje aansluiten, spanning erop... en niets. Lampje van router spanning brande, maar geen ethernet en geen VSAT link. VSAT modem gaf vreemde melding en ook na uit en weer aanzetten verdween die niet. Op dat moment komt Adri naar beneden met aan de lijn... jawel Edwin van BT. De router zou bij ons gearriveerd moeten zijn... goh.

Afijn een kwartier later draaide er nog niets, bij BT geen techneut meer te vinden, dus maar wachten tot morgen dan. Snel even alle settings teruggedraaid voor de gebruikers morgen en maar zien wat er morgen komen gaat.

Weer lekker gegeten bij Adri en Mignonne. Het zijn wel heel lieve mensen. Vanavond maar eens optijd naar bed en morgen gezond en fris een VSAT in de lucht gaan helpen.

20 okt. Murphy lijkt een vlucht eerder terug genomen te hebben. Na wat bellen met Madley doet het VSAT modem het en kort daarna een techneut in .nl gesproken die de router configureerde. Et voila, we hebben groen licht. Snel met de techneut van Socinel naar het CBP kantoor gegaan en ook daar alles gecontrolleerd en jawel ook daar werkt alles. Mijn missie zit er wat mij betreft op. Alles werkt, er is een nieuwe partij die het systeembeheer gaat doen, dus mijn dag kan niet meer stuk.

Snel naar het hotel en vroeg naar bed. Het is mooi geweest.

21 okt. Hiep, hiep hoera. Ik ben jarig en alles werkt nog steeds.

Samen met Stefan VoIP getest en dat loopt ook spoel. De iLBC codec is toch beter dan de Speex. Speex klinkt erg blikkerig en iLBC is mooi vol van klank. Later maar eens uitzoeken wat het verschil in bandbreedte is.

VoIP test Cameroon naar Cameroon was geen succes. Dat klonk zeer slecht, ik denk dat we daarvoor toch priority of QoS moeten aanzetten..