Niger


10-15 November 2003


Photos: © 2003 P. van Oosten & D. Leeuw
Text: © 2003 D. Leeuw

The Lonely Planet beschrijft Niger zo...lokale kopie van 2003 (Engels)

Reisschema
10 NovAmsterdam07:40Paris/DeGaulle08:55
10 NovParis/DeGaulle10:50Niamey16:10
15 NovNiamey00:50Paris/DeGaulle06:10
15 NovParis/DeGaulle07:50Amsterdam09:05

Bij aankomst werden we uitgenodigd door Gerry van der Hulst, de Country Director van SNV Niger om wat te gaan drinken bij het Le Grand Hotel, met het volgende uitzicht...
Dit is het uitzicht over de rivier Niger. Er schijnen nijlpaarden in voor te komen. Voor ons was het ook zonder de nijlpaarden een betoverende aankomst.
Hotel Terminus was ons nachtverblijf. In de "tuin" verbleven twee schildpadden (waarvan we er 1 gezien hebben), een mannetje en een vrouwtje. Ook leefden er enkele pauwen en vele hagedissen, die je overigens overal tegen komt.
Deze fotos zijn genomen bij het kantoor van SNV in Niamey. De eerste dag waren ze nog nieuw, maar ze komen zo talrijk voor dat het al snel normaal wordt.
De weg langs het SNV kantoor in Niamey. Met een wirwar van bovengrondse electriciteits- en telefoonkables.
11 November Op onze eerste avond (dinsdag) besloten we rondje te lopen in de buurt van hotel om de omgeving te verkennen.
Vanaf hotel Terminus gelopen langs Le Grand Hotel en naar beneden richting de Niger...
Aan het eind van de weg links en langs de Niger...
Le Grand Hotel op de top, gezien vanaf de brug over de Niger. Daar aan de overkant tussen de bomen, liepen we net.
De brug over, of eigenlijk zijn we maar tot halverwege gegaan omdat we werden gewaarschuwd voor dieven (en een gewaarschuwd mens telt voor twee). Het is deze brug die Niamey verbindt met de rest van de stad aan de overkant.
Peter had zijn digitale camera mee en als je kinderen laat zien dat ze op de foto staan, willen ze allemaal op de foto. Natuurlijk valt meteen het T-shirt op, later hoorden wij dat deze T-shirts gratis worden weggegeven.
Niet iedereen is altijd gelukkig als er een foto wordt genomen. 80% van het land is moslim... daar moet je rekening mee houden.
Dit kom je veel tegen: Huizen met een muur erom heen en tegen de muur aan kleine winkeltjes waar ze van alles verkopen. Het zijn net kleine supermarkten. En het levert mooie kleurrijke plaatjes op...
En wat doe je na zo'n avond wandeling... juist een biertje op het terras, genietend van de zonsondergang.
12 November De tweede avond besloten we een het centrum van Niamey te gaan verkennen. Niamey is de hoofdstad van Niger... Het centrum wordt gevormd door Le Grand Marché. Door een taxi hebben we ons naar dit centrum laten brengen en hebben daarna de straatjes rond deze grote markt verkend. Ik denk dat de fotos voor zich spreken.
Eindelijk een Engelstalig persoon... Niger is Franstalig daar het een voormalige Franse kolonie is. We waren dan ook verbaasd dat iemand ons in het Engels aansprak. Hij was ook een buitenlander maar dan van Ghana die in Niger voor werk was en in Niamey woonde.
En de afsluiting van deze dag samen met Aimable in het restaurant tuin van het hotel. Prima eten overigens...
13 November Onze derde dag was een dag zonder werk. De installatie verliep soepel, dus een dag er tussen uit voor een veld excursie kon. We mochten een bezoek brengen aan een van de regiokantoren. De dichtstbij zijnde lokatie is Téra op 200 km afstand. Veel van de volgende fotos zijn genomen vanuit een rijdend voertuig (sommige bij 100 km per uur)...
De fotos hierboven zijn de laatste van Niamey. Hierna verlaten we via tol poorten Niamey en gaan we opweg naar Téra.
Om in Téra te kunnen komen zijn er twee mogelijkheden. De eerste optie is via de brug over de Niger in Niamey en de tweede optie is via de pont over de Niger. De snelste en makkelijkste manier is via de pont daar je dan altijd goed bereidbaar asfalt hebt. Deze route volgden we op de heen reis. Terug zouden we over het "zandpad" gaan... maar nu eerst de pont.
En op de linker foto op de achtergrond ziet u de pont die voor deze gebruikt werd.

De truc met de digitale camera had ook hier weer het gewenste effect op kinderen, en zelfs op volwassenen...
In Téra hebben we eerst met de advisors daar gesproken. Waarna we de markt hebben bezocht en een dam in een rivier.
Het kantoor
Het techneuten leermoment: Er zijn twee telefoonlijnen. 1 lijn direct met het telefoonnetwerk van Niger. Deze lijn doet het meestal simplex (voor niet techneuten: of je hoort de andere kant, of je kunt zelf praten, maar nooit tegelijkertijd). Dan is er nog de andere lijn waarmee je met 1 knop het postkantoor kunt bellen en met een beetje geluk bellen ze je na een half uur terug dat ze een verbinding voor je hebben...
Het was een donderdag en dus een markt dag. De markt begint zo rond 12 uur en duurt tot een uurtje of 4, precies op het heetst van de dag. Maar wel enorm kleurrijk.
Wij als blanken waren natuurlijk de touristische trekpleister die dag. De andere blanke op deze foto is Wies een advisor in Téra en de lange man is haar "guardian".
Een Gekko of een Chameleon... wie weet het antwoord?
Een dam in de Niger bij Téra, voor irrigatie, maar de vergroting van het water oppervlak bevordert de verdamping... verder wordt er niets met het water gedaan. In het regenseizoen krijgt de oude loop wat water. Verder is het een stilstaande poel voor bilharzia waar de kinderen vrolijk in zwemmen.
In een land met 80% moslims is dit een bijzondere foto.
Op de terug weg eerst asfalt...
... regelmatig uitgedroogde rivierbeddingen...

... en daarna het beloofde "zandpad" en wij begrepen waarom de chauffeur niet zo gelukkig was met deze route. Vele kuilen en hobbels en heel veel zand, met toch een snelheid van 80 tot 90 km/uur, is dat een hobbelige tocht.

En toen was er opeens aan de ene kant een zandbak, maar een de andere kant de Niger.
14 November De laatste puntjes op de i van het project en natuurlijk gaat er dan van alles mis... maar komt het toch nog op het laatste moment goed.
Rakia was onze redder in nood. Zij was het die om 15:00 uur vroeg of we onze tickets al bevestigd hadden, waardoor we ontdekten dat het reisburo vergeten was tickets de drukken voor de terugreis... op dat soort momenten ontdek je de kracht van Rakia :) Ze klom in de telefoon, en ik geloof dat ze zelfs de directeur van Air France gebeld heeft et voila om 21:00 uur verscheen onze chauffeur met de tickets.
Met alle getoonde fotos zou je bijna vergeten dat het gewoon werk was. Maar toch hier wordt dan door Peter en Gerry onder het toeziend oog van Dennis, Aimable en Issoufou het SLA (Service Level Agreement) ondertekend.
En onze laatste zonsondergang. Tijdens een etentje met Aimable bij een goed restaurant en volgens zeggen minder goed hotel. Nog even gepraat met de broer van de president en toen... huiswaarts.